ALLEGARIA

Misschien wel handig om in een keer alles maar in een blogartikel te verwerken. Kan gewoon hè. Even niet te formeel, ik heb eigenlijk best een hekel aan die lege gezwollen teksten.

Allereerst dat 2023 maar een mooi jaar mag zijn. Gelukkig kan ik wel stellen dat het jaar goed begonnen is. Op dit moment zit ik al een weekje met mijn bolle ietwat verbrande giechel op Bonaire. Tegen de klippen op genietend, want dat moet volgens de regels van vakantie vieren. En het lukt op zich best, maar echt niks doen is aan mij toch slecht besteed. Na een weekje proesten omdat bijvoorbeeld mijn snorkelpijpje is volgelopen of dat mijn waterschoenen vol met zand zitten en ander groot leed. Dus het wordt het toch ook gewoon weer hoog tijd om wat te gaan schrijven of schilderen. Dan knetteren de ideeën of ze komen aanwaaien met de warme wind, fladderend aan een theezakje. Je kent ze inmiddels vast wel. Die zakjes met die teksten erop. Deze had de tekst “wanneer heb jij voor het laatst een kaartje gestuurd?” Echt zo’n tekst voor participerend bloggen. Dat staat ergens in de handleiding. Stel je publiek een vraag. Nou dát !WAAR WIL IK HET OVER HEBBEN ? Wat zijn de belangrijkste nieuwfeiten? Die kan ik misschien beter even in de inleiding zetten, zodat je als je aandachtsboog een beetje korter dreigt te worden je de rest van dit bericht zonder gewetenswroeging gewoon over kunt slaan. Dan ben je ook bij wat betreft mijn wereldnieuws.

ETSY. Ik ben voorlopig gestopt met ETSY. Over het waarom een andere keer

EDART, deze website dus. Wordt de komende tijd meertalig en is inmiddels geschikt gemaakt voor Internationale bestellingen, want sinds het stopzetten van mijn Etsy winkel blijf ik door diehard fans van mijn werk gestaag vraag houden naar mijn kaarten, prints, plankjes en dibonds, (die prints op aluminium). Maar ook werk in opdracht.

STORE5 is mijn fysieke winkel in Oostvoorne, gemeente Voorne aan Zee. Wil je mijn werk in person zien, dan kun je terecht in de winkel aan de Pastorielaan 7-9 in Oostvoorne dus. Een autoloos verbindingsstraatje tussen de Stationsweg en het Dorpsplein.

INTELLECTUEEL EIGENDOM, AUTEURSRECHT EN DE GROTE PLATFORMS IN CHINA EN OMSTREKEN.

Inmiddels al een jaar of zeven vol in de strijd tegen inbreukplegende partijen. Met wisselend succes, maar het laatste half jaar is de kans op succes wel gestegen. Frustratie maakt plaats voor hoop en optimisme, voor zover dit niet hetzelfde betekent …

Ik kan er op dit moment nog niet al te veel over vertellen, want de rechtszaken met hulp van Chinese partners zijn in voorbereiding of misschien zelfs al in behandeling, maar omdat het op dit ogenblik Chinees Nieuwjaar is zijn de berichten wat minder actueel. Maar ik wil wel gewoon kwijt dat de kans van slagen gewoon een stuk gestegen is. Het vastleggen van de bewijzen hebben heel wat discipline en vooral geduld gevergd, maar deze manier van werken is door de advocaten in zeer goede aarde gevallen. Het borrelt, het bruist, Het sist en het suist. Zo valt het wel aardig te omschrijven. Ik blijf een beetje bij het mantra, dat “ze” uiteindelijk toch de verkeerde kunstenaar tegen zijn gekomen. Het team waar ik mee werk , want dit is een zaak die ik absoluut niet in mijn eentje kan voeren, heeft de wens uitgesproken dat mijn zaak het pad kan effenen om andere kunstenaar of ontwerpers eveneens te kunnen helpen in de strijd tegen deze veelal gewetenloze handelaren.  Het verhaal gaat dat als je op eigen initiatief zou handelen de correspondentie hierover  schijnbaar met een grote grijns in de prullenbak gegooid wordt. De platforms waarop de goederen aangeboden worden claimen dat je als rechthebbende altijd bezwaar kunt aantekenen en de goederen kunt laten verwijderen, maar daarmee heb je zeker geen schadevergoeding. Het enige dat je dan bereikt is dat ze die betreffende shop in het gunstigste geval berispen, en een handleiding geven over hoe juridisch verder te handelen en soms even de shop dicht doen en onder de naam Happy Sunshine en vervolgens op een ander platform onder een andere shopnaam gewoon weer vrolijk verder gaan.

Eternal Sunshine of iets in dier voege, verzin het maar. Daar ben ik me inmiddels door schade en schande volledig bewust van geworden. Ik kan hier zeker een boek over vol schrijven, maar het is dan vaak louter vanuit de kant van het slachtofferschap en af en toe had ik het idee dat buiten mijzelf anderen daar ook niet bepaald op zaten te wachten. Het maakte de frustratie eigenlijk alleen nog maar groter en je begint te klinken als een kapotte grammofoonplaat. Uiteindelijk weet iedereen het wel … althans zo voelde dat. Toch is erkenning en bijval ook zeer belangrijk geweest om je de kracht te geven gewoon door te vechten. De inbreuken waren te talrijk geworden om het gewoon onder de mantel der liefde te bedekken. Er is eigenlijk geen weg terug. Het blijft dus wel spannend het komende jaar, want zo lang zou alles wel kunnen gaan duren. Maar we hebben meer ijzers in het vuur.